Έχει σημασία η έγκαιρη διάγνωση στο οζώδες λέμφωμα; Μια νέα μελέτη λέει όχι πάντα. Αυτός ο υπότυπος λεμφώματος είναι συνήθως βραδείας εξέλιξης, και πολλοί ασθενείς μπορούν να αντιμετωπιστούν με στρατηγική παρακολούθησης, γνωστή σε εμάς ως watch and wait.
Μια νέα μελέτη στο Blood Cancer Journal (Nature, Ιούλιος 2025) αμφισβητεί την άποψη ότι η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί πάντα σε καλύτερα αποτελέσματα και ευνοϊκότερη έκβαση.
Ερευνητές από την Mayo Clinic ανέλυσαν 908 ασθενείς που διαγνώστηκαν την περίοδο 2002–2015. Περίπου 1 στους 4 (28,5%) διαγνώστηκαν τυχαία –για παράδειγμα, μέσω απεικονιστικών εξετάσεων για άλλους λόγους- πριν δηλαδή εμφανιστούν συμπτώματα.
Εντελώς αναμενόμενα οι ”τυχαία΄΄ διεγνωσθέντες ασθενείς παρουσίαζαν συχνά πιο ευνοϊκά χαρακτηριστικά νόσου:
-
Υψηλότερα ποσοστά αρχικού σταδίου (43% έναντι 31%)
-
Μεγαλύτερη συχνότητα φυσιολογικών επιπέδων LDH
-
Τάση προς χαμηλότερη κατηγορία κινδύνου FLIPI
Ωστόσο, το σημαντικό εύρημα ήταν ότι όσον αφορά τους κρίσιμους δείκτες, δηλαδή την επιβίωση χωρίς γενικά συμβάματα, την συνολική επιβίωση και την ειδική από λέμφωμα επιβίωση , δεν υπήρχε καμία σημαντική διαφορά μεταξύ της τυχαίας και της διάγνωσης που ακολοθούσε την εμφάνιση συμπτωμάτων.
Η μελέτη δείχνει ότι η απλή έγκαιρη διάγνωση δεν συνεπάγεται απαραίτητα και μεγαλύτερη επιβίωση. Έτσι, και τουλάχιστον με τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές δε φαίνεται οι ασθενείς να κερδίζουν κάτι αν εντοπίσουν αυτό το λέμφωμα νωρίτερα.
Εύρημα που αποκτά ιδιαίτερη σημασία τώρα που τα τεστ έγκαιρης ανίχνευσης πολλαπλών καρκίνων (MCED) φαίνεται να μπαίνουν σιγά σιγά στην κλινική πράξη. Παρότι υπόσχονται ανίχνευση καρκίνων πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων, το όφελος τους σε βραδείας εξέλιξης νοσήματα όπως το οζώδες λέμφωμα παραμένει αβέβαιο.
Άρα; Η έγκαιρη διάγνωση δεν σημαίνει πάντα καλύτερη πρόγνωση. Εδώ, η τυχαία ανίχνευση θα επιτρέψει νωρίτερα έναρξη παρακολούθησης, αλλά δεν θα βελτιώσει την επιβίωση. Το επόμενο μεγάλο ερώτημα είναι εάν η υπερ-έγκαιρη ανίχνευση μέσω MCED θα μπορέσει να αλλάξει αυτήν την εικόνα.
