Θεωρούμε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης θρόμβωσης για τους τουλάχιστον πρώτους έξι μήνες μετά από λοίμωξη απο COVID είναι αυξημένος. Έχουμε όμως δεδομένα για κάτι τέτοιο, και αν ναι, πόσο αυξημένος είναι;
Μια πολύ πρόσφατη δημοσίευση λοιπόν στο BMJ έρχεται να μας το απαντήσει. Σουηδοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα που νόσησαν με σοβαρό Covid καθώς και όσοι είχαν μολυνθεί κατά το πρώτο ιδίως κύμα, είχαν τον υψηλότερο κίνδυνο θρόμβωσης.
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία του εμβολιασμού κατά του ιού, λένε οι ερευνητές.
Θρομβώσεις είναι επίσης δυνατόν να εμφανιστούν και μετά τον εμβολιασμό, αλλά ο κίνδυνος είναι πολύ μικρότερος, σύμφωνα με μια άλλη μεγάλη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ιδιαίτερα αυτοί οι ασθενείς που μετά από σοβαρή νόσηση χρειάστηκαν νοσοκομειακή περίθαλψη, διατρέχουν το πλέον αυξημένο κίνδυνο. Ένα επίσης κρίσιμο και αναπάντητο ερώτημα είναι το πότε αυτός ο κίνδυνος επανέρχεται στα φυσιολογικά προ νόσησης επίπεδα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν παραμέτρους σχετικά με την υγεία λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπων στη Σουηδία που βρέθηκαν θετικοί για Covid μεταξύ Φεβρουαρίου 2020 και Μαΐου 2021, και στη συνέχεια τους συνέκριναν με τέσσερα εκατομμύρια άτομα της ίδιας ηλικίας και φύλου που δεν είχαν ποτέ θετικό τεστ.
Σε τι συμπεράσματα κατέληξαν: Μετά από Covid λοίμωξη, ο κίνδυνος είναι αυξημένος για:
- εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) κάτω άκρου για έως και τρεις μήνες (σημαντικά αυξημένος τις πρώτες 70 ημέρες)
- πνευμονική εμβολή, για έως και έξι μήνες (σημαντικά αυξημένος τις πρώτες 110 ημέρες)
- εσωτερική αιμορραγία, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, για έως και δύο μήνες
Όταν έγινε σύγκριση του κινδύνου θρόμβωσης μετά από Covid με το φυσιολογικό επίπεδο κινδύνου, διαπιστώθηκε:
4/10.000 ασθενείς με Covid εκδήλωσαν DVT (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση) σε σύγκριση με 1/10.000 ανθρώπους που δεν νόσησαν, και περίπου 17/10.000 ασθενείς με Covid πέρασαν Πνευμονική εμβολή σε σύγκριση με λιγότερο από 1/10.000 υγιούς πληθυσμού.
Γιατί όμως, ενώ τόσο η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση όσο και η Πνευμονική εμβολή ανήκουν στo ίδιο φάσμα που αποκαλούμε φλεβική θρομβοεμβολική νόσος, η σχετική επίπτωση της δεύτερης ήταν δυσανάλογα αυξημένη; Η μια προφανής απάντηση έχει να κάνει με τοπικά φαινόμενα/φλεγμονή των πνευμονικών αγγείων που οδηγούν σ’ αυτό που αποκαλούμε ανοσοθρόμβωση.
