Η παγκόσμια εταιρεία Θρόμβωσης και Αιμόστασης (ISTH) εξέδωσε μια πολύ περίεργη κατευθυντήρια οδηγία χθές. Συγκεκριμένα συνιστά αναπλήρωση των επιπέδων Ινωδογόνου σε επίπεδα >2gr/l, σε περιπτώσεις διαταραχών πηκτικότητας από λοίμωξη με Covid-19 ιό, ακόμα κι όταν δεν συνυπάρχει ενεργός αιμορραγία. Σε μια κατάσταση όπου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η υψηλή παραγωγή θρομβίνης, δε θα το έκανα ποτέ εάν ο ασθενής δεν αιμορραγούσε κλινικώς σημαντικά.
Το να προσπαθούμε να διορθώσουμε εργαστηριακές παραμέτρους σε ασθενείς που δεν παρουσιάζουν τα ανάλογα κλινικά συμπτώματα, χρησιμοποιώντας μάλιστα δυσεύρετα παράγωγα αίματος, είναι γνωστό ότι δεν βελτιώνει την έκβαση των ασθενών αυτών.
Από την άλλη, το περιεχόμενο των κατευθυντήριων οδηγιών που προτρέπει ανεξαιρέτως για χορήγηση προφυλακτικών δόσεων ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους (Clexane, Innohep, κλπ) εάν δεν συνυπάρχει αιμορραγία, είναι κάτι που με βρίσκει 100% σύμφωνο. Ήπια διαταραχή των εξετάσεων αιμόστασης δεν αποτελεί αντένδειξη για κάτι τέτοιο.
