Είναι από τα πιο διαδεδομένα φάρμακα στην Αιματολογία και όχι μόνο, τουλάχιστον την τελευταία 15ετία. Κύριος εκπρόσωπος το Rituximab, γνωστότερο με την εμπορική ονομασία Mabthera. Φάρμακα με πρωτοποριακή για την εποχή τους δράση, και αποτελεσματικότητα όχι τόσο μόνα τους, όσο σε συνδυασμό με πιο κλασσικές θεραπείες. Κύρια χρήση η αντιμετώπιση λεμφωμάτων προερχόμενων από Β λεμφοκύτταρα. Τώρα οι επιστήμονες έφεραν στην επιφάνεια νέες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα anti-CD20 αντισώματα ΄΄κατευθύνουν΄΄ το ανοσολογικό μας σύστημα να επιτίθεται τα καρκινικά κύτταρα.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Παστέρ στο Παρίσι, εφάρμοσαν in vivo (σε ζώντα δηλαδή οργανισμό) απεικόνιση, και κατάφεραν να αποθανατίσουν σε πραγματικό χρόνο την δράση των αντισωμάτων εναντίον των κυττάρων των λεμφωμάτων. Πως; Τροποποίησαν γενετικά τα καρκινικά κύτταρα ώστε να παράγουν μια χρωστική, η οποία μάλιστα άλλαζε χρώμα καθώς αυτά καταστρεφόταν.
Έτσι φάνηκε ότι τα μακροφάγα (ειδικά κύτταρα του ανοσολογικού μας συστήματος) παίζουν καθοριστικό ρόλο, περικυκλώνοντας και τελικά προσροφώντας τα καρκινικά κύτταρα που είχαν περιβληθεί από το φάρμακο-αντίσωμα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science Advances.
Ο κύριος μελετητής Dr Capucine Grandjean, δήλωσε: “Αυτό που μας εξέπληξε ήταν ότι αυτή η φάση της απομάκρυνσης των καρκινικών κυττάρων, που ξεκινά αμέσως μετά την έγχυση του αντισώματος, γίνεται πολύ λιγότερο αποτελεσματική μετά από λίγες μόνο ώρες”. Και όλα αυτά παρ’ όλο που ακόμα παρέμεναν αρκετά anti-CD20 αντισώματα στην διάθεση του οργανισμού για να δεσμεύσουν τα εναπομείνοντα κύτταρα του λεμφώματος.
Η ομάδα επίσης ανακάλυψε – το αναμενόμενο αυτή τη φορά- ότι τα μακροφάγα που βρίσκονται μέσα στον όγκο είναι εξαιρετικά απίθανο να διαθέτουν την ικανότητα να καταστρέψουν το σύνολο των καρκινικών κυττάρων. Τα ευρήματα αυτά ελπίζουν να γίνουν η αφετηρία για παραγωγή βελτιωμένων νέας γενεάς αντισωμάτων, που θα στερούνται των αδυναμιών αυτών που ήδη κυκλοφορούν. Και ένας προφανής τρόπος να το πετύχουν είναι με αύξηση της παρουσίας, δραστικότητας και της περιεκτικότητας των μακροφάγων μέσα στον ίδιο τον όγκο.
